Kasane (Botswana), Zambezi rivier & Victoria Falls

Intussen zitten we in Frankrijk samen met de ouders van Véronique. Hier hebben we de verjaardag van Véronique mogen vieren en is Herman druk in training om de Mont Ventoux te beklimmen (per fiets).
Hoewel we in Frankrijk zijn, waar we ook veel inspiratie opdoen voor verhalen op onze weblog, raken we maar niet uitgesproken over Namibië en Botswana. Verhaaltjes over Frankrijk moeten dus helaas nog even wachten.

Na ons laatste avontuur bij de grens tussen Namibië en Botswana volgen hier onze belevenissen in Kasane en bij de Victoria watervallen (net over de grens in Zimbabwe).

KASANE (BOTSWANA), CHOBE SAFARI LODGE
Het was even slikken toen we de ontvangsthal van de Chobe Safari Lodge binnenstapten. We waren de laaste twee dagen aan het knusse en rustige Mazambala Island Lodge gewend geraakt waar we de laatste avond zelfs met z’n tweetjes aan het diner zaten. Hier zouden we zeker niet met z’n tweetjes aan het diner zitten, dat was ons wel duidelijk. De Chobe Safari Lodge was groot en leek meer op een soort resort. Je hoefde eigenlijk niet van het terrein af en wanneer dat wel moest voor bv. een gamedrive of een bezoek aan de Victoria watervallen kon dit allemaal door de lodge veilig georganiseerd worden. Eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we snel aan de mooie ruime kamers met oa. laundry service gewend waren. Ook het uitgebreide buffet met veel vegetarische mogelijkheden voor Véronique vonden we wel fijn. Maar om nu de Zambezi rivier op te gaan en het Chobe National Park vanaf het water te bezichtigen op een grote boot van de lodge, met nog 100 andere toeristen aan boord, daar hadden we niet erg veel zin in. Bovendien wilden we liever de locale bedrijfjes steunen.
In Kasane bevinden zich naast de Chobe Safari Lodge nog veel andere lodges. Hierdoor zijn er veel reisbureautjes die tochten op de Zambezi rivier, game drives in Chobe National Park en excursies naar de Victoria watervallen aanbieden. Hoog tijd voor ons om eens op onderzoek uit te gaan. Maar waar te beginnen? In welk stenen gebouwtje met handgeschilderde reclame konden we een bonafide tocht vinden? (Waarschijnlijk overal, maar dat wisten we toen nog niet, want we moesten onze westerse normen nog wat loslaten).

Lopend door de hoofdstraat van Kasane, op zoek naar een geschikt reisbureautje voor een tocht over de Zambezi rivier en een plek voor een broodje, spraken we een lokale (blanke) vrouw aan. Voor een maaltijd verwees zij ons naar The Old House, volgens haar een goed restaurant. “Zeg maar dat Karen van de computershop jullie gestuurd heeft.” Verder konden we volgens haar elk reisbureautje nemen dat we tegenkwamen, bv. Dreams Safari, dat een eindje verderop zat. Dreams Safari was naar links terwijl het ons aanbevolen restaurant naar rechts was. Omdat we flinke trek hadden besloten we eerst naar rechts te gaan. Onderweg kwamen we een lange donkere man tegen, met cowboyhoed en kaki uniform waarop Dreams Safari stond! Het lot had bepaald. We spraken de man aan en vroegen of hij voor ons een riviertocht kon organiseren. Ja dat kon hij wel, hij noemde een prijs (650 Botswaanse Pulla) maar moest eerst nog even met z’n baas praten. Zo liepen we ineens in plaats van naar het restauarant met deze cowboyman, die Chapman heette, mee naar zijn baas. Toen we langs de Spar kwamen gingen we even naar binnen om wat eetbaars voor onderweg mee te nemen. Hier zagen we de truckers weer die we bij de grensovergang hadden ontmoet (zie reisverslag ‘Are you going to marry her...?’).

ZAMBEZI RIVIER – OEVERS CHOBE NATIONAL PARK
De baas van Dreams Safari had toch wat andere gedachten over de prijs, eigenlijk hadden wij die ook. Hij vond 650 te weinig en wij teveel. Zo kwamen we uiteindenlijk toch op de afgesproken 650 Pulla uit. Weliswaar duurder dan bij de lodge maar we hadden nu wel een boot helemaal voor ons alleen inclusief twee gidsen. En zo gingen we met Chapman de Zambezi rivier op. Hij bracht ons naar de nijlpaarden en de olifanten en vertelde onderweg van alles over de vogels en insecten die we zagen. De olifanten die bij de rivier kwamen drinken waren, anders dan in het Bwabwata National Park op de caprivi strook (zie reisverslag ‘Caprivi strook’) gewend aan mensen en konden daardoor dicht benaderd worden. Vreemd was het niet dat het wild langs de rivier aan mensen gewend geraakt was, gezien de groote hoeveelheden boten met aardig wat mensen aan boord die allemaal die ene, mooie, ingezoomde foto van een olifant wilde maken. Met onze privé boot en privé gids hadden wij mooi en vrij uitzicht en toen al de andere boten terug naar de lodges gingen konden wij nog net even wat langer blijven. Zo genoten wij geheel privé van een prachtige zonsondergang.

De dag erna wilden we eigenlijk ook wel de Victoria watervallen bezoeken en wederom hadden we geen zin om met een bus vol met toeristen mee te gaan. Aangezien de watervallen in Zimbabwe liggen was het ons ook afgeraden om met eigen auto te gaan. Zimbabwe ín met eigen auto scheen geen probleem te zijn, maar Zimbabwe uit kon nog wel eens wat problemen opleveren. Problemen moeten, volgens Afrikaans gebruik, afbetaald moeten worden en daar hadden we niet zoveel zin in. Voordat Chapman ons met de boot bij de Chobe Safari Lodge afzette vroegen we hem dan ook of hij niet een transfer naar Victoria Falls kon organiseren. Chapman had natuurlijk nog wel een neef, die ook zijn vriend was, die wel weer een andere vriend had, die wel voor een auto kon zorgen en zo konden wij wel naar de watervallen.

VICTORIA WATERVALLEN (VANUIT ZIMBABWE)
En zo stond de volgende ochtend Chapman, samen met zijn vriend/ neef Lucky, keurig op tijd voor de deur van onze lodge te wachten. Met ons als laatkomers gingen we op weg naar Zimbabwe. De grens passeren ging makkelijk, hoewel ... Lucky had een vol paspoort wat nog wat problemen opleverde, maar onze gidsen wisten dit probleem professioneel (en met behulp van een paar $$$) op te lossen. Ook moesten we nog een keer terug om de juiste papieren voor de auto voor elkaar te krijgen maar toen lag de weg naar de Victoria watervallen dan ook voor ons open. We hebben, mede dankzij onze beide gidsen, een fantatsische dag gehad. De Vicoria watervallen waren overweldigend (en nat) en we konden ons goed voorstellen hoe Livingstone bij de aanblik van al dit natuurgeweld van vreugde joelend en juichend zijn hoed de lucht in geslingerd zou hebben onder het slaken van vreugdekreten. Dit is geen historisch feit maar het paste helemaal in onze fantasie toen we daar stonden, want dit gevoel riepen deze watervallen ook in ons op!

Verder brachten onze gidsen ons naar The big tree, waar we besprongen werden door twee souvenierverkopers die ineeens uit de bosjes tevoorschijn kwamen. Ze hadden prachtige beelden bij zich van zwarte steen.
In de Lonely Planet hadden we gelezen dat je ergens kon lunchen met uitzicht op de Victoria watervallen. Omdat we nog lang geen genoeg van dit natuurwonder hadden wilden we daar graag naartoe. Prima, zei Lucky en bracht ons naar het sjieke Victoria Falls Hotel, waar de sfeer heel erg koloniaal is en waar Engelsen high tee zaten te drinken. Het uitzicht was inderdaad geweldig. De watervallen zelf gingen schuil achter een berg, maar je kon wel de waterdamp zien die er van opsteeg, de Victoria Bridge en de bungee jumpers die zich vanaf deze brug naar beneden lieten vallen. Chapman had voor zichzelf een lunch weten te ritselen en at lekker met ons mee.

Ten slotte gingen we naar een craft markt waar een ongeloofelijke hoeveelheid mooie eigen gemaakte spullen te koop was. (Lonely Plante beveelt aan om hier te kopen en de mensen op deze manier financieel te steunen). Lucky wees ons de ‘Ladies department’ en we kozen ervoor om daar als eerste heen te gaan. In een lange stenen schuur zaten links en rechts vrouwen met hun eigengemaakte waar. Terwijl we erdoorheen liepen prezen ze ons om de beurt hun mooie gevlochten manden, houten voorwerpen, stenen beeldjes en beschilderde doeken aan. Beleefd lieten we merken dat we het mooi vonden maar niet van iedereen iets konden kopen. Véronique kocht van een lief en dankbaar meisje een paar mooie stenen vrouwenfiguurtjes die je om je hals kunt dragen.

CHAPMAN TOURGUIDE
Bij onze Lodge hebben we Lucky maar zeker ook Chapman hartelijk bedankt en beloofd dat we reclame voor hem zouden maken. Bij deze: zijn jullie ooit in Kasane (Botswana) en willen jullie een riviertocht maken of transport met gids naar de Victoria watervallen of andere locatie, BEL CHAPMAN !!!. +26771559610 of termitemound@yahoo.com. Hij is al 25 jaar gids en weet zeer veel.
Chapman is ook bezig te met een eigen reisbureautje, termitemound (vrij vertaald: mierenhoop). Ook schijnt hij een stukje land gekocht te hebben waar zijn eigen campsite moet verrijzen, genaamd naar een speciale wesp. Welke wesp weten we niet meer maar laat je door de naam zeker niet afschrikken. Als laatste, Chapman wil zelfs als gids met je door Botswana reizen. Dit aanbod hebben wij vriendelijk afgeslagen, volgens ons begreep hij het wel.