En toen zaten we ineens in Quito

En toen zaten we ineens in Quito, de hoofdstad van Ecuador, Zuid-Amerika.
Na een aangename vlucht van weliswaar 12 uur scheert het vliegtuig rakelings over de huizen om te landen op het vliegveld dat min of meer naast het voetbalveld en het kinderdagverblijf ligt. Zo kan het dus ook. Miljoenenstad Quito ligt in de Andes op 2800 meter hoogte, waardoor het ’s avonds 10 graden is en overdag niet warmer dan 16 graden en je vaak half in de mist/wolken zit. Ondanks deze lage temperaturen en bewolking, lukt het Herman toch nog om te verbranden.

We hebben een fijne hoekkamer op de 3e en bovenste verdieping van een rustig hotelletje (soort groot woonhuis) in een super rustig straatje. Dat komt goed uit, want Veronique is een beetje ziek (wat last van de longen en verkoudheid) dus die kan hier vandaag goed vertoeven. Sowieso geeft de 6 uur tijdsverschil (het is hier vroeger) wel een beetje jet lag achtige reactie.
Vanuit onze kamer en zelfs vanuit bed kunnen we ’s avonds de duizenden lichtjes van de stad op de heuvel tegenover ons zien. We kijken recht enkele avenues in en ontdekken leuke rode lichtjes, die soms groen worden en dan weer rood! Het lijken wel verkeerslichten:) (ze doen hier trouwens niet aan een groene golf). Dit uitzicht, gecombineerd met dichte mistflarden, waardoor de hele stad soms aan het oog onttrokken wordt, nauwelijks wind, wat zacht aanvoelt, de nog naklinkende stem van Dame Kiri te Kanawa en de humor van ‘A fish called Wanda’ (beide in het vliegtuig gezien), geeft dit een beetje onwezenlijke sfeer. Intussen scheren de Boeings tot diep in de nacht over ons dak. Toch, doordat we zo’n geluk hebben met ons hotelletje, voelen we ons hier op ons gemak.

Onze eerste indruk van Quito en de ontmoeting met de Ecuadorianen is: vriendelijke rustige mensen (zouden mensen op de Equator meer in balans zijn?), in de buitenwijken van de stad opvallende gelijkenis met Noord- Amerika (grote wagens domineren het verkeer, fast food ketens, tegenover onze kamer een kantoor dat we uit Amerikaanse tv series kennen), maar ook kinderen die bij de verkeerslichten jongleren in de hoop op wat geld van de wachtende automobilisten, die bij optrekken rakelings langs hen heen scheren (alhoewel ik geen moeder ben doet het mijn moederhart pijn), een jongen die met zijn hand een heftig eet-gebaar maakt als hij niets krijgt, betonnen huizen, palmbomen e.a. exotische planten, bij dageraad prachtig fluitende vogels (geen merel, een nachtegaal? - in de stad?), in het oude centrum veel Spaanse invloeden, prachtige kerken (we bezoeken de kerk met het hoogste wauw-gehalte van Zuid-Amerika – van binnen volledig van goud), pleinen en oude straatjes, rondom de stad hoge vulkanische bergen, waarvan sommige nog recentelijk actief waren.

Waarom we hier zijn? De einddatum van onze sabbatical kwam in zicht en we wilden nog graag een droom verwezenlijken: oerwoud zien en de Galapagos eilanden bezoeken. Eigenlijk twee dromen, die beide in Ecuador te verwezenlijken zijn.
Na een dag rust in Quito vertrekken we morgen (dinsdag) voor 4 dagen naar het Cuyabeno reservaat in het Amazone gebied. Daarna gaan we via Quito naar Banos, een kuuroord in de Andes in het midden van Ecuador. Van daaruit gaan we opnieuw 4 dagen de jungle in, naar de Huaorani Indianen die nog op oorspronkelijke wijze schijnen te leven, hoewel de ‘beschaving’ oprukt: het leefgebied van deze mensen wordt ernstig bedreigd door de olie industrie. Nooit geweten dat Ecuador voor een groot deel leeft van de export van olie, die in de Amazone gevonden wordt! We gaan het zien.
Als we dit allemaal heelhuids doorstaan hopen we rond ... februari in de stad Cuenca in het zuiden van Ecuador aan te komen. Deze stad staat op de wereld erfgoedlijst van Unesco, een aanbeveling dus. Daarna verlaten we het vasteland om naar de 1000 km uit de kust gelegen Galapagos eilanden te gaan, die we per schip en vanaf één van de eilanden zullen verkennen.
Zonder ons ervan bewust te zijn toen we dit planden, hoorden we van twee verschillende biologen dat we de droomreis van een bioloog maken.