Badgasten af

Ondertussen is dit al weer onze laatste dag op Vlieland. Morgen gaan we met de boot terug naar Harlingen en met de trein naar Utrecht. We zijn dan geen badgasten meer.
We hebben het, mede dankzij het mooie weer in de tweede week, heerlijk gehad. Maar niet alleen het mooie weer maakte dit verblijf speciaal. We hebben ook erg genoten van de yogalessen, de zeehondentrip met de Ocean King, de massage bij Nicky, vliegeren (waarbij Herman zich aardig verwond heeft), skaten, de strandwandelingen en het contact met mens en dier.
Zo zijn we gisteren op de thee geweest bij Henny en Peter in hun mooie 17de-eeuwse huisje in de Dorpsstraat. Henny is een hele vriendelijke vrouw die naast Véronique op het matje in de yogales lag. Peter had gevaren bij rederij Doeksen, de klik met Herman was snel gelegd.
Ook hebben we genoten van de bezoekjes van de lieve hond van andere badgasten. Hij leek zich wel thuis te voelen. Zo nu en dan een koekje, waarvoor hij netjes een pootje gaf, hielp hier wel aan mee.

Hoewel het nog vroeg in het seizoen is, hebben we ook kunnen genieten van de verschillende vogels en hun zangstijlen. Kwinkelerende mussen in de heg aan het begin van het dorp, drieteenstrandlopertjes, die als een acherlijke langs de branding rennen op zoek naar voedsel, verschillende soorten meeuwen en ganzen, eidereenden, bergeenden, zwermen kleine zwarte vogels waarvan we de naam niet weten (in de Kroonspolder), kraaien, bonte Pieten en een prachtig zingende lijster in het dennenbos.
Maar het mooiste geluid is toch wel het geluid van de Noordzee branding, die we vanuit ons bed konden horen en waarmee we in slaap vielen en wakker werden.

Al met al een mooi begin van onze sabbatical en we zitten eraan te denken om volgend jaar rond deze tijd onze sabbatical hier ook te eindigen.