Aller-allerlaatste verhaaltje
Door: hermanenveronique
Blijf op de hoogte en volg Herman & Veronique
25 Maart 2012 | Nederland, Utrecht
Zoals we in het laatste verhaal over de Galapagos eilanden beloofden, volgt hieronder nog een aller-allerlaatste verhaaltje. Het gaat over een feest waar we toevallig in terechtkwamen in de stad Cuenca in het zuiden van Ecuador. Op dat moment hadden we geen tijd om het verhaaltje te plaatsen en op de Galapagos leek het ons niet handig om de beschrijving van onze avonturen daar te onderbreken met iets over het vasteland. Daarom nu als toegift. Veel plezier en veel liefs!
Het feest van El Niño
Vóór de kerk op Plazoletta la Merced in de Ecuadoriaanse stad Cuenca verzamelen zich op zondagochtend 5 februari trotse families met prachtig verklede kinderen. Er tussendoor lopen kleine met snoep versierde paarden en om de hoek staan de praalwagens klaar. Een man probeert geld te verdienen met het fotograferen van kinderen op zijn versierde lama.
In de kerk is een dienst bezig. We proberen te raden wat er aan de hand is. Vanwege de verklede kinderen en de tijd van het jaar gokken we op carnaval. Na navraag blijkt het het feest te zijn van ‘El Niño’, het Kerstkind. En inderdaad: er zijn ook kleintjes verkleed als Kerstman en de praalwagens vertonen opvallend vaak de stal van Bethlehem compleet met Engelen en dieren.
Na de dienst begint de optocht. Ieder rijdt mee met wat hij heeft. We zien personenwagens die volledig bedekt zijn met gekleurde kleden slechts een kleine kijkspleet openlatend voor de bestuurder, pick-up trucks met Bijbelse taferelen in de achterbak, paarden, kinderwagens die versierd zijn met aan elkaar geregen snoepgoed (uren werk!), een kind dat meerijdt mee met zijn rode plastic trapwagentje, duwkarretjes (eentje vol met 6 kleine Kerstmannetjes en –vrouwtjes), het maakt niet uit, als het maar wielen heeft.
De sfeer is fantastisch. Je kunt zien en voelen dat ieders creativiteit dagen- en nachtenlang gebruist heeft. Ouders en grootouders glimmen van trots terwijl ze hun kinderen begeleiden in deze optocht voor El Niño. Miniatuur volwassenen in bewerkelijke kostuums worden in het zadel overeind gehouden door hun ouders die ernaast lopen. Hoeveel uren, dagen, maanden? hebben ze aan de kostuums genaaid? Liefde van ouders voor hun kinderen is wereldwijd. Hier zijn enkele plaatjes.
Het feest van El Niño
Vóór de kerk op Plazoletta la Merced in de Ecuadoriaanse stad Cuenca verzamelen zich op zondagochtend 5 februari trotse families met prachtig verklede kinderen. Er tussendoor lopen kleine met snoep versierde paarden en om de hoek staan de praalwagens klaar. Een man probeert geld te verdienen met het fotograferen van kinderen op zijn versierde lama.
In de kerk is een dienst bezig. We proberen te raden wat er aan de hand is. Vanwege de verklede kinderen en de tijd van het jaar gokken we op carnaval. Na navraag blijkt het het feest te zijn van ‘El Niño’, het Kerstkind. En inderdaad: er zijn ook kleintjes verkleed als Kerstman en de praalwagens vertonen opvallend vaak de stal van Bethlehem compleet met Engelen en dieren.
Na de dienst begint de optocht. Ieder rijdt mee met wat hij heeft. We zien personenwagens die volledig bedekt zijn met gekleurde kleden slechts een kleine kijkspleet openlatend voor de bestuurder, pick-up trucks met Bijbelse taferelen in de achterbak, paarden, kinderwagens die versierd zijn met aan elkaar geregen snoepgoed (uren werk!), een kind dat meerijdt mee met zijn rode plastic trapwagentje, duwkarretjes (eentje vol met 6 kleine Kerstmannetjes en –vrouwtjes), het maakt niet uit, als het maar wielen heeft.
De sfeer is fantastisch. Je kunt zien en voelen dat ieders creativiteit dagen- en nachtenlang gebruist heeft. Ouders en grootouders glimmen van trots terwijl ze hun kinderen begeleiden in deze optocht voor El Niño. Miniatuur volwassenen in bewerkelijke kostuums worden in het zadel overeind gehouden door hun ouders die ernaast lopen. Hoeveel uren, dagen, maanden? hebben ze aan de kostuums genaaid? Liefde van ouders voor hun kinderen is wereldwijd. Hier zijn enkele plaatjes.
-
25 Maart 2012 - 22:27
Eugene:
Gelukkig toch nog een verhaaltje en foto's voor het slapengaan. Ik lees het nu pas (0.24) omdat ik nogal laat thuis kwam, een vliegreis moest reserveren (peulenschil) maar toen problemen met de printer- ja ik ga weer nu 2 weken zeilen in griekenland in mei)
Maar terugkerend op jullie El Nino: hebben ze daar een andere kalender van de Kerk: de russ. orth. viert kerstmid als wij Driekoningen hebben, en in Zd Amerika ergens in februari, of was het een soort carnaval. In ieder geval leuke foto's er bij.
Ik hoop dat het werk weer went, sterkte er mee. -
26 Maart 2012 - 16:48
...:
Hartelijk dank dat ik afgelopen jaar met jullie mee mocht reizen.
-
03 April 2012 - 14:09
Margreet En Henk:
Als je van nature geen mooie kleuren hebt als dier, moet je je met gekleurde lappen versieren! En dan bedenk je een feest om dat allemaal te kunnen dragen, zoals het feest van el Niño. De ouders hebben hun bambino's inderdaad enorm opgedoft. Wat zou de echte el niño er van gevonden hebben? Na zijn geboorte werd de stal niet aangeveegd denk ik, zoals hier de straten. Feesten gaan altijd met veel kleur gepaard, zoals jullie ook in Namibië en Bhutan hebben ervaren. Het is blijkbaar iets universeels voor mensen.
Nu zijn jullie terug en moet je weer zelf kleur geven aan je omgeving. Lukt vast wel!
Jammer dat dit soort berichten nu ophouden, maar misschien kunnen jullie wel weer eens een email met aangehangen foto's sturen van een Bezoek aan Bunschoten of een Vakantiedag in Vleuten. We zijn benieuwd! Veel liefs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
